Давай пагутарым, Паэце,
Cашлем маркоту … у Сібір!
Здаецца, спяць усе на свеце,
Мы ж баламуцім гэты вір.
Халодна. Ноч. Цягнік. …Як зорна!
Купэ асветлена ледзь-ледзь.
Не супакоіць дух вандроўны,
Праз змрок густы ляцець, ляцець.
У шклянку кіпень, Lipton, цукар
І бразнуць лыжачкай… Цішэй;
Размовы нашы, спрэчкі, гумар
Не для аўтсайдэрскіх вушэй.
Накрэмзай верш мне на сурвэтцы,
Апошнім стрыжнем напішы.
Пра тое, што ў цябе на сэрцы,
Што надакучылі дажджы,
Што Муза зноў кудысь зваліла,
Што хочаш аднаго — тварыць…
…На спіне шнары. То ад крылаў.
Я ведаю: табе баліць.
|
|
